Dolaplara sığmayan bir dünya kumaş var evde … Sürekli ön plana çıkardıklarım , en sevdiğim kumaşlar var , önceliği olanlar… Ama nedense onları oturup dikmek için vakit yok.
‘ Yarın kuşlu kumaşı kesip Buse’ye etek dikem ‘ diyorum ama sonra mutlaka başka bir iş buluyorum ve yine kalıyor o kumaş.
Kafamdaki tasarımlar , yapılacaklar , moda ve dikiş dergileri ve en çokta kumaşlar son sürat bir hız ile artarken dikilenlerin sayısı yerinde sayıyor.
Üstelik tamda Buse için ’15 dakika eteği ‘ diye bir şey varken ….
Yarım metre kumaş , yarım metreden biraz fazla hazır biye , kumaşa uygun iplik , bir dikiş makinesi ve 15 dakika bu sevimli etek için gerekli olanlar.
Her ne kadar bende ilk etek 15 dakikayı çokca geçmiş olsada alıştıkça süre azalmaya başladı . Bu eteği Buse’ye ilk diktiğimde o kadar büyük dikmişim ki Buse’nin yanına bir Buse daha girebilirdi. Ama sonra sevgili Gülçin eteği söktü , iki eşit parçaya bölüp 2 etek çıkmasını sağladı… İlk eteği o dikti 2.ci eteği tekrardan ben . Sonra kumaşı çok sevince ve artık elim de iyice alışınca aynı kumaştan 2 ayrı etek daha diktim . 2 tatlı minik için …
Hiç dikiş bilmeyen birinin bile (bknz; ben ) çok rahat dikebileceği bir etek… Giyecek olan minik kuzunun boy ve bel ölçülerini doğru alıp seçtiğimiz kumaştan 2 eşit parça kesiyoruz. Sonra kumaşları desenlerine dikkat ederek bir araya getirip iki yanından dikiyoruz. Bel kısmını lastik genişliğinden biraz fazlaca kıvırıp dikiyoruz . Etek ucuna da dilediğimiz biyeyi dikince ’15 dakika ‘ eteği kullanıma hazır oluyor.
Eteğin bana maliyeti 4.35 tl (poplin kumaş dahil ) , mutluluğu ise paha biçilemez 🙂
Öyle anne-kız bir örnek giyinmekten hem hoşlanmıyorum hem giymeden de duramıyorum . Nasıl bir çelişkidir anlamıyorum . Ama sanırım Buse’yi kıskanıyorum …
Aynı kumaştan kendim içinde bir etek biçtim … Ama , evet , tabikii de o hala sepette ‘önceliği olan kumaşlar ‘ arasında beklemede…
Bir gün inşallah …..
*ilk görselde ki güzellik ablam …. sevgiler …
5 Yorum Var
Nihayet geldim yeni bloguna:) Hayırlı olsun:)
Kumaşlar içim gitti, ne çok öyle onlar!
Ben de neler dikmek istiyorum da evdeki hesap uymuyor:)
Eteğin kumaşına da ayrıca bayıldım, emeğine sağlık:)
kendi eteğini de dik, bir sonraki buluşmamızda giyin anne-kız. ya da olmadı beraber dikeriz ;))
Ayyy ne güzel dedim ilk fotoğrafta:) Güle güle giysin Busecim. Annem de bu yıl başladığı dikiş kursu sayesinde bana bir sürü şey dikti.Şimdilerde beni de heves aldı, acaba dikebilir miyim ki, anneme sorarım olmadı yardım eder falan diye düşünüyorum, bu arada el dikişinde öyle beceriksizim ki hani kazara sökülen bir yeri dikersem 100mt den anlaşılıyor:) Bendeki de cesaret işte. Son gelişimde cuma sabahı annemle soluğu pazarda aldık, yine bir kucak kumaş alıp döndük, bakalım ne zaman ne olacaklar meraktayım:)
Ben ilk defa bu güzel sitene geldim desem çok ayıp etmiş olacağım ama evet ilk defa geldim:)
Bu 15 dakika bana neden 15 saat oluyor ben anlamadım:)
Ben eteği dikiyorum da belini yapamıyorum. Daha fazla pratik yapma lazım kesin.
Yaaa çok mutlu ettin beni , bende senin blog yazdığın bilmiyordum 🙂